Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
poniedziałek, 16 września 2024 21:36
Reklama

Patroni bielańskich ulic #11 - Goldoni

Wśród patronów ulic na Bielanach szczególne miejsce zajmują artyści. Jednym z nich jest Carlo Goldoni, którego nazwiskiem nazwano jedną z wawrzyszewskich dróg.

Wczesne życie i edukacja

Carlo Goldoni urodził się 25 lutego 1707 roku w Wenecji, w zamożnej rodzinie. Od najmłodszych lat wykazywał zainteresowanie literaturą i teatrem, co skłoniło go do podjęcia studiów prawniczych, które ukończył w 1731 roku. Choć pracował jako adwokat, jego prawdziwą pasją zawsze pozostawało pisarstwo teatralne.

Reforma teatru

Goldoni jest szczególnie znany ze swojej reformy włoskiego teatru, która miała na celu przekształcenie tradycyjnej komedii dell’arte – formy teatru opartej na improwizacji i ustalonych typach postaci – w bardziej realistyczne i psychologicznie pogłębione dzieła sceniczne. Wprowadził on do swoich sztuk stały tekst, rezygnując z improwizacji, oraz bardziej złożone fabuły i postacie, które miały odzwierciedlać rzeczywiste życie i zachowania ludzi.

Najważniejsze dzieła

Wśród najbardziej znanych dzieł Goldoniego znajduje się „Sługa dwóch panów” („Il servitore di due padroni”), „Awantura w Chioggi” („Le baruffe chiozzotte”) oraz „Sprytna wdówka” („La vedova scaltra”). Jego komedie charakteryzują się żywym dialogiem, błyskotliwym humorem oraz krytycznym spojrzeniem na wady społeczeństwa, zwłaszcza weneckiej klasy średniej.

Życie w Paryżu

W 1762 roku Goldoni przeniósł się do Paryża, gdzie przez pewien czas pracował jako nauczyciel języka włoskiego przy dworze francuskim, a później zajął się pisaniem sztuk po francusku. Mimo początkowych trudności udało mu się zdobyć uznanie na francuskiej scenie, choć nigdy nie osiągnął tam takiej popularności jak we Włoszech. Jego francuskim dziełem była m.in. komedia „La bourru bienfaisant” (1766).

Ostatnie lata i spuścizna

Ostatnie lata życia Goldoni spędził w biedzie, mimo że jego prace cieszyły się popularnością zarówno we Włoszech, jak i we Francji. Zmarł 6 lutego 1793 roku w Paryżu. Jego spuścizna miała ogromny wpływ na rozwój europejskiego teatru, a jego sztuki do dziś pozostają w repertuarze teatrów na całym świecie, inspirując kolejne pokolenia dramatopisarzy.


Podziel się
Oceń

Napisz komentarz
Komentarze
PRZECZYTAJ