W tym artykule przeczytasz m.in.:
- co się dzieje z akwenem,
- jak można poprawić jego sytuację.
Park Kępa Potocka to jedno z najbardziej urokliwych miejsc na Bielanach. Położony na zachodnim brzegu Wisły, malowniczy park zachwyca swoją przyrodą, bogatą historią i wyjątkowym urokiem przez cały rok. Jednym z jego symboli jest zbiornik wodny, który ciągnie się przez niemalże całą długość parku. Jak donoszą najnowsze informacje, stan akwenu stale się pogarsza.
Co się dzieje ze zbiornikiem?
W dniu 14 września br. radna Ewa Turek złożyła interpelację w sprawie niezadowalającego stanu zbiornika wodnego w Parku Kępa Potocka. Zdaniem samorządowczyni, ciek wodny ulega powolnej degradacji. Zauważa ona, że niski poziom wody, namnażanie się glonów i osad na powierzchni, mogą być zagrożeniem dla fauny i flory zbiornika. Co więcej, nadmierny rozrost trzciny wzdłuż brzegów ,,rzeczki” w wielu miejscach zawęził koryto i spowodował nikły przepływ wody.
Czy istnieje realny ratunek?
Odpowiedzi na niepokojące doniesienia udzielił bielański ratusz. Niski stan wody spowodowany jest ograniczonymi możliwościami zasilania kanału. Woda dostarczana jest do niego bowiem wyłącznie przez łączność hydrauliczną z wodami Wisły, a także przez opady. Zasilanie to jest niewielkie przy stanach niskich wód Wisły (szczególnie w okresach letnich), a poziom wody jest regulowany zwiększonym parowaniem z powierzchni zbiornika. Sytuacji nie poprawia fakt, iż ostatnim sezonom letnim towarzyszyły susze.
Nie ma również połączenia hydraulicznego pomiędzy zbiornikiem Kępa Potocka a rzeką Rudawką. Od czasu ustanowienia rezerwatu Las Bielański obszarem Natura 2000 (specjalny obszar ochrony siedlisk), cała woda płynąca Rudawką kierowana jest do Lasu Bielańskiego. Istniejąca wcześniej możliwość grawitacyjnego przelewu wody z Rudawki do zbiornika Kępa Potocka (lub odwrotnie, w zależności od poziomu wody w obu obiektach) obecnie jest niemożliwa. Odprowadzanie wody z Rudawki powodowało podsychanie terenu rezerwatu, powodując obniżanie się poziomu zwierciadła wód podziemnych na terenie Lasu Bielańskiego.
Część starorzecza zlokalizowana na terenie Bielan jest krótsza i węższa niż w części Żoliborskiej. Ponieważ na Żoliborzu wody zbiornika są intensywnie wykorzystywane (kajaki), część bielańską przeznaczono do utworzenia tu ostoi i miejsc gniazdowania ptaków wodnych (kaczek krzyżówek, łysek i widzianych od czasu do czasu mandarynek, a nawet wywodzących stąd lęgi nurogęsi), miejsca przebywania płazów i gadów oraz innych drobnych organizmów wodnych pływających w wodzie, bądź zalegających w osadzie dennym. Z powyższych względów trzciny porastające brzegi zbiornika
wodnego nie są usuwane w miesiącach letnich. Nadmiar roślinności zostanie usunięty podczas jesiennych prac przy konserwacji starorzecza.
Napisz komentarz
Komentarze